Η κυβέρνηση μπορεί να «πουλά» την απόφαση του Eurogroup για βραχυπρόθεσμη ρύθμιση του χρέους ως επιτυχία και μάλιστα καλύτερη του αναμενόμενου, ωστόσο οι «δράκοι» πίσω από τα συμφωνημένα δεν κρύβονται και αυτοί δεν είναι άλλοι από τα μέτρα που ετοιμάζονται για να επιτευχθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% και πέραν του 2018.
Οι πανηγυρισμοί του Μαξίμου περίσσεψαν, κρύβοντας κάτω από το χαλί τα «σκληρά» και κρατώντας χαμηλούς τόνους για τα μελλούμενα - μετά το 2018 - μέτρα, που όπως είπε πολλάκις (με ύφος «είμαι ο δανειστής και το κέφι μου θα κάνω») ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, απαιτούνται για τη διατήρηση των πλεονασμάτων αναφερόμενος σε σοβαρές διαρθωτικές παρεμβάσεις.
Επί της ουσίας αυτό μεταφράζεται σε περισσότερη λιτότητα και δέσμευση που αφορά το διάστημα μετά το 2018, όπου η κυβέρνηση ανέμενε και ήλπιζε... χαλάρωση!
Ενδεικτική η αντίδραση του ΔΝΤ που έσπευσε να αμφισβητήσει τη συμφωνία, την οποία χαρακτήρισε μη επαρκή.
Το Ταμείο, τάσσεται υπέρ της μείωσης των πλεονασμάτων ζητώντας ακόμη πιο επώδυνα μέτρα από την Αθήνα με την ελληνική κυβέρνηση να παραδέχεται πως ζητά «δράσεις» 4,2 δισ.ευρώ.
Οι επώδυνες παρεμβάσεις είναι γνωστές, έχουν ειπωθεί ξεκάθαρα και είναι απαιτητές από τους δανειστές, αφού ο δρόμος για την εφαρμογή τους στρώνεται σε κάθε διαπραγμάτευση, συνάντηση και επαφή τεχνηέντως ορθώνοντας νέα εμπόδια είτε αυτές αφορούν τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης ή πολιτικούς αρχηγούς των χωρών - μελών της ΕΕ.
Οι «σταθερές» των δανειστών καταγράφονται στη μείωση του αφορολογήτου ορίου, σε νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, απολύσεις και φυσικά τον περίφημο «κόφτη» να καραδοκεί.
Με αντάλλαγμα βραχυπρόθεσμα, πάρτε νέα μέτρα
Αξίζει να σημειωθεί πως σύμφωνα με το Bloomberg και τους Financial Times, ότι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την απομείωση του χρέους που συμφωνήθηκαν δεν είναι αρκετά.
Το Bloomberg επικαλείται αξιωματούχο του Ταμείου, ο οποίος φέρεται να δηλώνει ότι υπάρχει ακόμα απόσταση για να κλείσει η συμφωνία και ζητά από τους Ευρωπαίους να γίνουν συγκεκριμένες οι παρεμβάσεις για το χρέος.
Παράλληλα, το ΔΝΤ αφήνει να διαφανεί η δυσαρέσκεια του για το γεγονός ότι ζητώνται υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018.
Μάλιστα, ο ίδιος αξιωματούχος σημείωσε ότι ιδανικά θα ήταν να πέσει ο στόχος του πλεονάσματος στο 1,5% αντί για 3,5% μετά το 2018.
Το ίδιο στέλεχος σημείωσε ότι κατηγορείται άδικα το Ταμείο για σκληρή λιτότητα, ενώ δεν είναι εκείνο που ζητά υψηλούς δημοσιονομικούς στόχους.
Όπως ανέφερε ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου στο mignatiou.com: «Σύμφωνα με τον αξιωματούχο, στη συνεδρίαση του Eurogroup ο Πολ Τόμσεν φέρεται να είπε ότι «αν υπάρξει απόφαση για διατήρηση του μεσοπρόθεσμου στόχου στο 3,5% του ΑΕΠ θα πρέπει αφενός να τεκμηριωθεί με πειστικό τρόπο πως θα επιτευχθεί ο στόχος και αφετέρου να καταδειχθεί το εάν τα προτεινόμενα μέτρα θα βλάψουν την ανάπτυξη».
Το Ταμείο πιστεύει ότι για να επιτευχθεί ο στόχος του 3,5%, που για το ΔΝΤ είναι εξαιρετικά δύσκολο, «πρέπει να περιληφθούν μέτρα που να μειώνουν τις δαπάνες για την στήριξη του ασφαλιστικού, οι οποίες είναι σήμερα στο 10% του ΑΕΠ, και να γίνουν παρεμβάσεις για τη μείωση του αφορολογήτου ορίου, το οποίο καλύπτει σήμερα το 60% των φορολογουμένων στην Ελλάδα».
Ο αξιωματούχος δήλωσε ότι τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που ανακοινώθηκαν από τις Βρυξέλλες «είναι καλοδεχούμενα, αλλά όχι επαρκή. Καλωσορίζουμε», τόνισε, «τα βραχυπρόθεσμα μέτρα, χωρίς να τα θεωρούμε επαρκή. Από την πλευρά μας δεν μπορούμε να συντάξουμε έκθεση βιωσιμότητας του χρέους χωρίς να έχουμε καθορισμένους στόχους και τις πολιτικές με τις οποίες θα φτάσουμε σε αυτούς».
